Obecnie istnieją dwie różne szkoły. Z jednej strony słyszymy o tym, aby być z dzieckiem jak najbliżej i razem z nim spać w łóżku. Z drugiej strony mówi się, że od początku powinno się przyzwyczajać dziecko do własnego miejsca, aby później nie było z tym problemów. Obie szkoły mają swoje racje i najlepszym rozwiązaniem, jest działanie w zgodzie ze swoimi przekonaniami. Jednak warto poznać zalety i wady obu rozwiązań.
Razem czy osobno? Budowanie więzi i bliskość
Argument o tym, że spanie razem w łóżku jest dobre dla budowania więzi ma z pewnością jakieś podstawy. Jednak czy bliskość nie jest rozwijana przez cały czas? Przecież więź z dzieckiem budujemy poprzez wspólne zabawy, przytulanie i troskę. Spanie razem w jednym łóżku nie jest jedynym wyznacznikiem bliskości. Dlatego też nie musimy obawiać się, że przez wybranie dziecięcego łóżeczka coś stracimy lub nie wykształcimy odpowiednich więzi.
Spanie dziecka we własnym łóżeczku – co mu daje?
Trzeba wziąć pod uwagę, że każde dziecko jest inne. Ma na to wpływ cała masa czynników. Dlatego też jedno dziecko bez problemu zaśnie samo we własnym łóżeczku, a inne trzeba będzie do tego długo przyzwyczajać. Jeden maluch zaśnie tylko w ramionach mamy, inny w wózeczku, a jeszcze inny odpłynie od razu w dowolnym miejscu. Dlatego też planowanie tego, gdzie będzie spało nasze dziecko, może nie mieć później przełożenia na realne życie. Tak właśnie to działa! Warto więc odłożyć takie rozważania na później. Przygotujmy oczywiście łóżeczko dla pociechy, jednak nie nastawiajmy się tylko na jedno rozwiązanie. Dopiero pierwsze tygodnie z naszym dzieckiem pokażą, jak wszystko się rozwinie. Każdy maluch jest inny i potrzebuje innych rozwiązań.
Z pewnością wspólne spanie ma te zaletę, że zaspokaja w dużej mierze potrzebę bliskości i zapewnia poczucie bezpieczeństwa. Łatwiej jest też nam zareagować na płacz dziecka, nakarmić je czy przewinąć. Jednak osobne spanie pozwala na zachowanie intymności i własnej przestrzeni rodziców, a także może okazać się bezpieczniejsze.
